1. Ο πραγματικός κόσμος είναι η κατάσταση του νου, στον οποίο ο μόνος στόχος του κόσμου θεωρείται πως είναι η συγχώρεση. 2Ο φόβος δεν είναι ο στόχος του, διότι η απόδραση από την ενοχή γίνεται ο στόχος του. 3Η αξία της συγχώρεσης γίνεται αντιληπτή και παίρνει την θέση των ειδώλων, τα οποία δεν επιζητούνται πλέον, διότι τα “δώρα” τους δεν είναι πια προσφιλή. 4Δεν τίθενται κανόνες ματαίως, και δεν υπάρχουν απαιτήσεις από κανέναν ή τίποτα για να συνυφανθούν και να ταιριάξουν μέσα στο όνειρο του φόβου. 5Αντί αυτών, υπάρχει η επιθυμία να κατανοηθούν όλα τα δημιουργήματα έτσι όπως είναι πραγματικά. 6Και αναγνωρίζεται πως όλα τα πράγματα πρέπει πρώτα να συγχωρεθούν και ύστερα να κατανοηθούν.
2. Εδώ, πιστεύεται ότι η κατανόηση αποκτάται με την επίθεση. 2Εκεί, είναι ξεκάθαρο ότι με την επίθεση χάνεται η κατανόηση. 3Ο παραλογισμός της επιδιώξεως της ενοχής ως στόχου αναγνωρίζεται πλήρως. 4Και τα είδωλα δεν είναι επιθυμητά εκεί, διότι η ενοχή γίνεται κατανοητό πως είναι η μοναδική αιτία πόνου με οποιαδήποτε μορφή. 5Κανείς δεν δελεάζεται από την μάταιη γοητεία της, διότι τα βάσανα και ο θάνατος έχουν γίνει αντιληπτά ως πράγματα ανεπιθύμητα και ανάξια να μοχθήσει κανείς γι αυτά. 6Η δυνατότητα της ελευθερίας έχει γίνει αντιληπτή και έχει καλωσοριστεί και τα μέσα με τα οποία μπορεί να κερδηθεί μπορούν τώρα να γίνουν κατανοητά. 7Ο κόσμος γίνεται ένας τόπος ελπίδας, επειδή ο μοναδικός του στόχος είναι να αποτελεί έναν τόπο όπου η ελπίδα της ευτυχίας μπορεί να εκπληρωθεί. 8Και κανείς δεν βρίσκεται έξω από αυτήν την ελπίδα, επειδή ο κόσμος έχει ενοποιηθεί στην πεποίθηση ότι ο στόχος του κόσμου είναι ένας, τον οποίον όλοι πρέπει να συμμερίζονται και η ελπίδα είναι περισσότερο από απλό όνειρο.
3. Ο Παράδεισος δεν έχει έρθει ακόμα πλήρως στην ενθύμηση, διότι ο στόχος της συγχώρεσης εξακολουθεί να παραμένει. 2Εν τούτοις όλοι είναι βέβαιοι ότι θα βαδίσουν πέρα από την συγχώρεση, και επιμένουν μέχρι αυτή να γίνει τέλεια μέσα τους. 3Δεν ποθούν τίποτ άλλο εκτός απ αυτό. 4Κι ο φόβος έχει εγκαταλειφθεί, διότι είναι ενωμένοι στον στόχο τους εντός τους. 5Υπάρχει ελπίδα ευτυχίας μέσα τους τόσο βέβαιη και σταθερή που δεν μπορούν να μείνουν και να περιμένουν λίγο ακόμα, με χα πόδια τους να αγγίζουν ακόμα την γη. 6Εν τούτοις χαίρονται να περιμένουν μέχρι που να ενωθεί κάθε χέρι και κάθε καρδιά να ετοιμαστεί για να σηκωθεί και να βαδίσει μαζί τους. 7Διότι έτσι ετοιμάζονται για το βήμα με το οποίο όλη η συγχώρεση αφήνεται πίσω.
4. Το τελικό βήμα είναι του Θεού, διότι δεν είναι παρά ο Θεός ο Οποίος μπόρεσε να δημιουργήσει έναν τέλειο Υιό και να μοιρασθεί την Πατρότητα Του μαζί του. 2Κανένας εκτός των Ουρανών δεν γνωρίζει πως μπορεί να’ναι αυτό, διότι η κατανόηση αυτού του πράγματος είναι οι ίδιοι οι Ουρανοί. 3Ακόμα κι ο πραγματικός κόσμος έχει έναν στόχο πιο κάτω από την δημιουργία και την αιωνιότητα. 4Αλλά ο φόβος έχει παρέλθει διότι ο στόχος του είναι η συγχώρεση, όχι η ειδωλολατρία. 5Κι έτσι ο Υιός του Θεού προετοιμάζεται να είναι ο εαυτός του και να θυμηθεί ότι ο Υιός του Θεού γνωρίζει τα πάντα όσα κατανοεί ο Πατέρας του και τα κατανοεί τέλεια μαζί Του.
5. Ο πραγματικός κόσμος ακόμα υπολείπεται σε αυτό, διότι αυτός είναι ο Προσωπικός στόχος του Θεού μόνον Δικός Του κι εν τούτοις πλήρως μοιραζόμενος και τέλεια εκπληρωμένος. 2Ο πραγματικός κόσμος είναι μια κατάσταση στην οποία ο νους έχει μάθει πόσο εύκολα φεύγουν τα είδωλα όταν εξακολουθούν να γίνονται αντιληπτά αλλά όχι επιθυμητά. 3Πόσο εύκολα ο νους μπορεί να τα αφήσει να φύγουν όταν έχει κατανοήσει ότι τα είδωλα δεν είναι τίποτα και πουθενά και δεν έχουν προορισμό. 4Διότι μόνον τότε μπορεί η ενοχή και η αμαρτία να ιδωθούν ως μη έχουσες στόχο και ως μη έχουσες νόημα.
6. Έτσι ο στόχος του πραγματικού κόσμου φέρνεται απαλά στην επίγνωση, για να αντικαταστήσει τον στόχο της αμαρτίας και της ενοχής. 2Κι όλα όσα στέκονταν ανάμεσα στην εικόνα του εαυτού σας και στο τι είστε πραγματικά, η συγχώρεση τα απαλείφει με χαρά. 3Εν τούτοις ο Θεός δεν χρειάζεται να ξαναδημιουργήσει τον Υιό Του, ώστε ο,τι είναι δικό του να του επιστραφεί. 4Το χάσμα ανάμεσα σε σας και στον αδελφό σας δεν υπήρξε ποτέ. 5Κι αυτό που ο Υιός του Θεού γνώριζε στην δημιουργία πρέπει να το γνωρίσει ξανά.
7. Όταν τα αδέλφια ενώνονται με σκοπό στον κόσμο του φόβου, στέκονται ήδη στις παρυφές του πραγματικού κόσμου. 2Ίσως ακόμα κοιτάζουν πίσω και νομίζουν πως βλέπουν ένα είδωλο που επιθυμούν. 3Εν τούτοις το μονοπάτι τους έχει με ασφάλεια διευθετηθεί πέρα από τα είδωλα προς την πραγματικότητα. Διότι όταν ένωσαν τα χέρια τους ήταν το χέρι του Χριστού που έπιασαν και θα κοιτάζουν Αυτόν Του Οποίου κρατούν το χέρι. 4Το πρόσωπο του Χριστού είναι αυτό που θα κοιτάξουν πρώτα πριν ενθυμηθούν τον Πατέρα. 5Διότι Αυτός πρέπει να ενθυμηθεί ώσπου ο Υιός Του να έχει φθάσει πέρα από την συγχώρεση στην Αγάπη του Θεού. 6Εν τούτοις πρώτα γίνεται αποδεκτή η Αγάπη του Χριστού. 7Κι ύστερα θα έρθει η γνώση ότι Αυτοί είναι ένα.
8. Πόσο ανάλαφρο κι εύκολο είναι το βήμα διά μέσου των στενών συνόρων του κόσμου του φόβου όταν έχετε αναγνωρίσει Ποιού το χέρι κρατάτε! 2Μέσα στο χέρι σας είναι όλα όσα χρειάζεστε για να περπατήσετε με τέλεια εμπιστοσύνη μακριά από τον φόβο για πάντα και να βαδίσετε κατ’ ευθείαν μπροστά για να φθάσετε γρήγορα στην ίδια πύλη των Ουρανών.3 Διότι Αυτού Του Οποίου κρατάτε το χέρι δεν περίμενε παρά εσάς να ενωθείτε μαζί Του. 4Τώρα που φθάσατε, θα καθυστερούσε να σας δείξει τον δρόμο που Αυτός πρέπει να περπατήσει μαζί σας; 5Οι ευλογίες Του βρίσκονται πάνω σας με τόση βεβαιότητα με όση και η Αγάπη του Πατέρα Του που αναπαύεται σε Αυτόν. 6Η ευγνωμοσύνη Του προς εσάς είναι πέρα από την κατανόηση σας, διότι του έδωσες την δυνατότητα να εγερθεί από τις αλυσσίδες και να βαδίσει με εσένα, μαζί, στον Οίκο του Πατρός Του.
9. Ένα αρχαίο μίσος περνάει από τον κόσμο. 2Και μαζί του πηγαίνει όλο το μίσος κι όλος ο φόβος. 3Μην κοιτάζεις πίσω πια, διότι αυτό που βρίσκεται μπροστά είναι αυτό που πάντα επιθυμούσες στην καρδιά σου. 4Απαρνήσου τον κόσμο! 5Αλλά όχι ως θυσία. 6Ποτέ δεν τον θέλησες. 7Ποια ευτυχία αναζήτησες εδώ που να μην σού έφερε πόνο; 8Ποια στιγμή ικανοποίησης δεν αγοράσθηκε με τρομακτική τιμή σε νομίσματα βασάνων; 9Η χαρά δεν κοστίζει τίποτα. 10Είναι το καθαγιασμένο σου δικαίωμα και αυτό για το οποίο πληρώνεις δεν είναι η ευτυχία. 11Επιτάχυνε στο δρόμο σου με εντιμότητα και μην αφήνεις τις εμπειρίες σου εδώ να σε εξαπατήσουν εκ των υστέρων. 12Δεν ήταν απαλλαγμένες από πικρό κόστος και συνέπειες χωρίς χαρά.
10. Μην κοιτάζεις πίσω παρά μόνο με εντιμότητα. 2Κι όταν ένα είδωλο σε δελεάζει, σκέψου το εξής:
3Δεν υπήρξε ποτέ χρόνος που ένα είδωλο να σου έφερε κάτι άλλο εκτός από το “δώρο” της ενοχής.
4Κανένα τους δεν αγοράσθηκε παρά μόνο σε τιμή πόνου κι ούτε ποτέ πληρώθηκε μόνο από σένα.
5Να είστε λοιπόν φιλεύσπλαχνοι προς τον αδελφός σας. 5Και μην επιλέγετε κάποιο είδωλο απερίσκεπτα, ενθυμούμενοι ότι κι αυτοί θα πληρώσουν το κόστος όπως κι εσείς επίσης. 6Διότι κι αυτοί θα καθυστερήσουν όταν εσείς κοιτάξετε πίσω, και δεν θα αντιληφθείτε Τίνος το αγαπημένο χέρι κρατάτε. 7Κοιτάξτε λοιπόν μπροστά με εμπιστοσύνη περπατήστε με μια καρδιά ευτυχισμένη που χτυπά με ελπίδα και δεν σφυροκοπά από φόβο.
11. Η Θέληση του Θεού βρίσκεται πάντα σε εκείνους των οποίων τα χέρια είναι ενωμένα. 2Μέχρι που να ενωθούν, νόμιζαν ότι Αυτός ήταν εχθρός τους. 3Αλλά όταν ενώθηκαν και μοιράσθηκαν ένα σκοπό, ήσαν ελεύθεροι να μάθουν ότι η θέληση είναι μία. 4Κι έτσι η Θέληση του Θεού πρέπει να φθάσει στην επίγνωση τους. 5Κι ούτε μπορούν να ξεχνούν για πολύ ότι είναι και δική τους.