Συμπληρώστε την λέξη και πατήστε enter

1.Αυτό που αναμένει σε τέλεια βεβαιότητα πέρα από την λύτρωση δεν είναι μέλημα μας. 2Διότι μόλις έχετε αρχίσει να επιτρέπετε στα πρώτα, αβέβαια βήματα σας να κατευθυνθούν προς τα πάνω στην σκάλα όπου ο διαχωρισμός σας οδήγησε προς τα κάτω. 3Μόνο το θαύμα είναι το μέλημα σας προς το παρόν. 4Από εδώ ν’ αρχίσουμε. 5Κι έχοντας αρχίσει θα γίνει ο δρόμος ειρηνικός και απλός στην έγερση προς την αφύπνιση και την λήξη του ονείρου. 6Οταν αποδέχεσθε ένα θαύμα, δεν προσθέτετε το όνειρό σας του φόβου σ’ εκείνο που ήδη ονειρεύεσθε. 7Δίχως υποστήριξη, το όνειρο θα ξεθωριάσει χωρίς αποτελέσματα. 8Διότι η δική σας υποστήριξη το ενισχύει.
2.Κανένας νους δεν είναι ασθενής μέχρις ότου ένας άλλος νους να συμφωνήσει ότι είναι χωριστοί. 2Κι έτσι είναι η κοινή τους απόφαση να είναι ασθενείς. 3Αν αρνηθείτε την συμφωνία και αποδεχθείτε τον ρόλο που παίζετε για να καταστήσετε την ασθένεια πραγματική, τότε ο άλλος νους δεν μπορεί να προβάλλει την ενοχή του χωρίς την βοήθεια σας, επιτρέποντάς του να αντιληφθεί τον εαυτό του ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από εσάς. 4’Ετσι, από ξεχωριστές οπτικές, το σώμα δεν γίνεται αντιληπτό ως ασθενές και από τους δύο νόες σας. 5Η ένωση με τον νου ενός αδελφού εμποδίζει την αιτία της ασθένειας και των αποτελεσμάτων της που αντιλαμβάνεστε. 6Η θεραπεία είναι το αποτέλεσμα νόων που ενώνονται, όπως η ασθένεια προέρχεται από νόες που διαχωρίζονται.
3.Το θαύμα δεν κάνει τίποτα απλά επειδή οι νόες είναι ενωμένοι και δεν μπορούν να διαχωρισθούν. 2Εν τούτοις μέσα στο όνειρο αυτό έχει αντιστραφεί και οι ξεχωριστοί νόες θεωρούνται ως σώματα, τα οποία είναι διαχωρισμένα και δεν μπορούν να ενωθούν. 3Μην επιτρέπετε στον αδελφό σας ν’ αρρωστήσει, διότι σε αυτήν την περίπτωση, τον εγκαταλείπετε στο δικό του όνειρο με το να το μοιράζεστε μαζί του. 4Δεν έχει δει την αιτία της ασθένειας εκεί όπου βρίσκεται κι εσείς έχετε παραβλέψει το χάσμα ανάμεσά σας, όπου η ασθένεια έχει δημιουργηθεί. 5Έτσι είστε ενωμένοι στην ασθένεια, για να συντηρήσετε το μικρό χάσμα ανοιχτό, όπου η ασθένεια φυλάσσεται προσεκτικά προστατευμένη, φροντιζόμενη και διατηρούμενη με ακλόνητη πεποίθηση, μήπως και έρθει ο θεός και γεφυρώσει το μικρό χάσμα που οδηγεί σ’ Αυτόν. 6Μην πολεμάτε τον ερχομό Του με αυταπάτες, διότι πάνω απ’ όλα τα πράγματα που φαίνονται να λάμπουν μέσα στ’ όνειρο επιθυμείτε την έλευση Του.
4.Το τέλος του ονειρέματος αποτελεί το τέλος του φόβου , και η αγάπη δεν υπήρξε ποτέ στον κόσμο των ονείρων. 2Το χάσμα είναι μικρό. 3Εν τούτοις κρατά τους σπόρους του λοιμού και κάθε είδους κακού, επειδή είναι μια επιθυμία που διαχωρίζει και δεν ενώνει. 4Κι έτσι φαίνεται να δίνει μια αιτία στην ασθένεια η οποία δεν είναι η αιτία της. 5Ο σκοπός του χάσματος είναι όλη η αιτία που έχει η ασθένεια. 6Διότι κατασκευάσθηκε για να σας κρατά διαχωρισμένους, σ’ ένα σώμα το οποίο το βλέπετε σαν νά ταν αυτό η αιτία του πόνου.
5.Η αιτία του πόνου είναι ο διαχωρισμός, όχι το σώμα, το οποίο είναι μόνο το αποτέλεσμά του. 2Εν τούτοις ο διαχωρισμός δεν είναι παρά άδειος χώρος, που δεν περικλείει τίποτα, που δεν κάνει τίποτα, και είναι τόσο ανυπόστατος όσο ο άδειος χώρος ανάμεσα στα κυματάκια που δημιούργησε ένα πλοίο στο πέρασμά του. 3Και καλύπτεται το ίδιο γρήγορα, καθώς το νερό ορμά για να κλείσει το κενό, και καθώς τα κύματα το καλύπτουν κατά την ένωση τους. 4Που βρίσκεται το χάσμα ανάμεσα στα κύματα όταν αυτά έχουν ενωθεί, κι έχουν καλύψει τον χώρο που έμοιαζε να τα κρατά χωριστά για λίγο; 5Που βρίσκονται τα αίτια για την ασθένεια όταν οι νόες έχουν ενωθεί για να κλείσουν το μικρό χάσμα ανάμεσά τους, όπου φαίνονταν ν’ αναπτύσσονται οι σπόροι της ασθένειας;
6.Ο Θεός χτίζει την γέφυρα, αλλά μόνον στο χώρο που έχει αφεθεί καθαρός και άδειος μέσω των θαυμάτων. 2Τους σπόρους της ασθένειας και την ντροπή της ενοχής Αυτός δεν μπορεί να το γεφυρώσει, επειδή Αυτός δεν μπορεί να καταστρέψει την ξένη θέληση που δεν δημιούργησε ο Ίδιος. 3Αφήστε τα’ αποτελέσματά της να φύγουν και να μην και μην τα’ αρπάζετε με ανυπόμονα χέρια, για να τα κρατήσετε για σας. 4Το θαύμα θα τα παραμερίσει όλα, κι έτσι θα κάνει χώρο γι’ Αυτόν ο Οποίος επιθυμεί να έρθει και να γεφυρώσει την επιστροφή του Υιού Του προς Αυτόν.
7.Υπολογίστε, λοιπόν, τ’ ασημένια θαύματα και τα χρυσά όνειρα ευτυχίας σαν όλους τους θησαυρούς που θα φυλάγατε μέσα στην αποθήκη του κόσμου. 2Η πόρτα είναι ανοιχτή, όχι στους ληστές, αλλά στους πεινασμένους αδελφού σας, που πήραν για χρυσάφι την λάμψη ενός βότσαλου, και οι οποίοι αποθήκευσαν ένα σωρό χιόνι που έλαμπε σαν ασήμι. 3Δεν άφησαν τίποτα πίσω από την ανοιχτή πόρτα. 4Τι είναι ο κόσμος εκτός από ένα μικρό χάσμα που γίνεται αντιληπτό ως διαιρόν την αιωνιότητα, και κομματιάζοντας την σε μέρες και μήνες και χρόνια; 5Και τι είστε εσείς που ζείτε εντός του κόσμου εκτός από μια εικόνα του Υιού του Θεού σε σπασμένα κομμάτια, το καθένα καλυμμένο μέσα σ’ ένα ξεχωριστό και αβέβαιο κομμάτι πηλού;
8.Μην φοβάσαι, παιδί μου, αλλά άφησε τον κόσμο σου να φωτισθεί απαλά από τα θαύματα. 2Κι όπου φάνηκε το μικρό χάσμα να στέκεται ανάμεσα σε σένα και τον αδελφό σου, ενώσου μαζί του εκεί. 3Και μ’ αυτόν τον τρόπο η ασθένεια θα φαίνεται τώρα χωρίς αιτία. 4Το όνειρο της θεραπείας έγκειται στην συγχώρεση, κι ευγενικά σου δείχνει ότι ποτέ δεν αμάρτησες. 5Το θαύμα δεν θ’ άφηνε καμιά απόδειξη ενοχής να σου δώσει μαρτυρία γι’ αυτό που δεν υπήρξε ποτέ. 6Και στην αποθήκη σου θα φτιάξει ένα χώρο υποδοχής για τον Πατέρα σου και τον εαυτό σου. 7Η πόρτα είναι ανοιχτή, ώστε όλοι εκείνοι να μπορέσουν να έλθουν για να μην πεινούν πια, και να απολαύσουν το γλέντι της αφθονίας που στρώθηκε μπροστά τους εκεί. 8Και θα συναντηθούν με τους Καλεσμένους σας που το θαύμα ζήτησε νά ρθουν σε σας.
9.Αυτή είναι μια γιορτή διαφορετική πράγματι από κείνες που έχει δείξει το ονείρεμα του κόσμου. 2Διότι εδώ, όσο περισσότερο λαμβάνει κανείς, τόσο περισσότερο μένει για τους υπόλοιπους να μοιρασθούν. 3Οι Καλεσμένοι έχουν φέρει απεριόριστα εφόδια μαζί τους. 4Και κανένας δεν είναι αποστερημένος ούτε κανένας μπορεί να στερήσει. 5Εδώ υπάρχει μια γιορτή που ο Πατέρας παραθέτει στον Υιό Του, και την μοιράζεται εξίσου μαζί του. 6Και στο μοίρασμά Τους δεν μπορεί να υπάρχει χάσμα στο οποίο να παραπαίει και να πτωχύνει. 7Εδώ δεν μπορεί να εισέλθει η ανέχεια, επειδή ο χρόνος δεν συνοδεύει αυτή τη γιορτή, η οποία δεν έχει τέλος, διότι η αγάπη έχει στρώσει το τραπέζι της στον χώρο που φαινόταν ότι κρατούσε τους Καλεσμένους σας χωριστά από σας.

Share