M-16.1.
Για τον προχωρημένο δάσκαλο του Θεού αυτή είναι μια ερώτηση δίχως νόημα. 2 Δεν υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα, γιατί τα μαθήματα αλλάζουν κάθε μέρα. 3 Ωστόσο ο δάσκαλος του Θεού είναι σίγουρος για ένα πράγμα･ αυτές οι αλλαγές δεν γίνονται στην τύχη. 4 Διαπιστώνοντας και κατανοώντας ότι αυτό είναι πράγματι αλήθεια ο δάσκαλος του Θεού μένει ικανοποιημένος. 5 Θα πληροφορηθεί τα πάντα για το ποιός θα πρεπε να είναι ο ρόλος του γι αυτή τη μέρα, όπως και για κάθε μέρα. 6 Κι εκείνοι που μοιράζονται αυτό το ρόλο μαζί του, θα τον βρουν, ώστε να διδαχθούν μαζί τα μαθήματα της ημέρας. 7 Κανείς από όσους χρειάζεται δεν απουσιάζει･ κανείς δεν στέλνεται σ΄αυτόν χωρίς να έχει ήδη οριστεί ένας μαθησιακός στόχος, και μάλιστα ένας στόχος τον οποίο είναι εφικτό να τον διδαχθεί τη συγκεκριμένη μέρα. 8 Για τον προχωρημένο δάσκαλο του Θεού, λοιπόν, αυτή η ερώτηση είναι περιττή. 9 Έχει ρωτήσει και έχει λάβει την Απάντηση και βρίσκεται πλέον σε συνεχή επαφή μαζί Της. 10 Είναι έτοιμος, και βλέπει το δρόμο του να απλώνεται ομαλός και σίγουρος μπροστά του.
M-16.2.
Τι γίνεται όμως με όσους δεν έχουν φτάσει ακόμα στο δικό του επίπεδο βεβαιότητας; 2 Δεν είναι ακόμα έτοιμοι για τέτοια έλλειψη οργάνωσης εκ μέρους του εαυτού τους. (Σημ. Μτφρ.: Δεν αφήνονται σε όσα φέρνει η κάθε ημέρα, προσπαθώντας οι ίδιοι να καθορίσουν τη δομή της). 3 Τι πρέπει να κάνουν προκειμένου να μάθουν να προσφέρουν την ημέρα στο Θεό; 4 Υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες που ισχύουν, αν και ο καθένας πρέπει να τους χρησιμοποιεί όσο καλύτερα μπορεί με τον δικό του τρόπο. 5 Αυτοί καθεαυτοί οι στερεότυποι κανόνες, είναι επικίνδυνοι γιατί γίνονται εύκολα θεοί από μόνοι τους, απειλώντας τους ίδιους τους στόχους για τους οποίους είχαν αρχικά θεσπιστεί. 6 Μιλώντας γενικά λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι καλό είναι η μέρα να αρχίζει σωστά. 7 Είναι πάντα δυνατόν να ξαναρχίσει κανείς τη μέρα από την αρχή, εάν την ξεκίνησε λανθασμένα. 8 Ωστόσο υπάρχουν σαφή πλεονεκτήματα εάν μπορεί κάποιος να κάνει οικονομία χρόνου.
M-16.3.
Αρχικά, είναι συνετό να λαμβάνει κανείς υπ’ όψη του το κριτήριο του χρόνου. 2 Αυτό με κανένα τρόπο δεν αποτελεί το σημαντικότερο κριτήριο, όμως στο ξεκίνημα είναι προφανώς το ευκολότερα παρατηρήσιμο. 3 Η εξοικονόμηση χρόνου είναι κάτι στο οποίο δίνεται μεγάλη έμφαση αρχικά και μολονότι παραμένει σημαντική καθ’ όλη τη διάρκεια της μαθητείας, η έμφαση στη σημασία της σταδιακά μειώνεται. 4 Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι στην αρχή, ο χρόνος που αφιερώνεται στο σωστό ξεκίνημα της ημέρας όντως εξοικονομεί χρόνο. 5 Πόσος χρόνος πρέπει να αφιερώνεται σ’ αυτό; 6 Αυτό πρέπει να εξαρτάται από τον ίδιο τον δάσκαλο του Θεού. 7 Δεν μπορεί να διεκδικήσει αυτόν τον τίτλο (του δασκάλου του Θεού) εάν δεν έχει ολοκληρώσει τις Ασκήσεις Θαυμάτων, εφόσον εκπαιδευόμαστε μέσα στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος μαθημάτων. 8 Μετά την ολοκλήρωση των πιο δομημένων περιόδων εξάσκησης, που περιέχονται στο Βιβλίο Ασκήσεων, αυτό που έχει πλέον τη μεγαλύτερη σημασία είναι η ιδιαιτερότητα των αναγκών του κάθε δασκάλου.
M-16.4.
Αυτά τα μαθήματα είναι πάντα πρακτικά. 2 Ίσως ο δάσκαλος του Θεού να βρίσκεται σε συνθήκες που δεν ευνοούν τις γαλήνιες σκέψεις την ώρα που ξυπνά. 3 Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε ας θυμηθεί το γρηγορώτερο ότι είναι επιλογή του να αφιερώνει κάποιο χρόνο στην επικοινωνία του με το Θεό, και ας το πράξει. 4 Η διάρκεια δεν έχει και τόση σημασία. 5 Εύκολα μπορεί κάποιος να κάθεται ακίνητος, με κλειστά τα μάτια, για μια ολόκληρη ώρα και να μην καταφέρνει τίποτα. 6 Εξίσου εύκολα μπορεί κάποιος να προσφέρει στον Θεό μόνο μια στιγμή και σ΄ αυτή τη στιγμή να ενωθεί πλήρως μαζί Του. 7 ΄Ισως η μόνη γενίκευση που μπορεί να γίνει να είναι η ακόλουθη: το συντομώτερο δυνατόν μετά το ξύπνημα, μείνε στην κατάσταση της σιωπής και της γαλήνης, παρατείνοντάς την κατά ένα – δύο λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσεις να δυσκολεύεσαι να συνεχίσεις. 8 Ίσως διαπιστώσεις ότι η δυσκολία μειώνεται. 9 Εάν όχι, τότε αυτή είναι η στιγμή για να σταματήσεις.
M-16.5.
Η ίδια διαδικασία θα πρεπε να ακολουθείται και τη νύχτα. 2 Ίσως οι στιγμές της σιωπής και της γαλήνης σου να πρέπει να είναι σχετικά νωρίς, το απόγευμα, εάν κάτι τέτοιο δεν σου είναι εφικτό ακριβώς πριν κοιμηθείς. 3 Δεν είναι συνετό να ξαπλώνεις για να το κάνεις. 4 Είναι προτιμότερο να είσαι καθιστός/ή, σε όποια στάση προτιμάς. 5 Έχοντας κάνει τις Ασκήσεις δε μπορεί παρά να έχεις ήδη οδηγηθεί σε κάποια συμπεράσματα ως προς αυτό το θέμα. 6 Ωστόσο, αν είναι εφικτό, ο προσφορώτερος χρόνος για να αφιερώσεις στο Θεό είναι η στιγμή ακριβώς πριν κοιμηθείς. 7 Αυτό, τοποθετεί τον νου σου σε μια κατάσταση ανάπαυσης και σε προσανατολίζει μακρυά από το φόβο. 8 Εάν είναι σκόπιμο να αφιερώσεις αυτόν το χρόνο νωρίτερα, βεβαιώσου τουλάχιστον ότι δεν λησμονείς να κλείσεις για λίγο τα μάτια σκεπτόμενος το Θεό: και μια μόνο στιγμή, αρκεί.
M-16.6.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη σκέψη που πρέπει να τη θυμάσαι καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. 2 Είναι μια σκέψη καθαρής χαράς･ μια σκέψη ειρήνης, μια σκέψη απεριόριστης απελευθέρωσης – και είναι απεριόριστη γιατί μέσα σ΄αυτήν αποδεσμεύονται τα πάντα. 3 Νομίζεις ότι έχεις φτιάξει έναν τόπο ασφάλειας για τον εαυτό σου. 4 Πιστεύεις ότι έχεις φτιάξει μια δύναμη που μπορεί να σε σώσει από όλα τα τρομακτικά πράγματα που βλέπεις στα όνειρά σου. 5 Δεν είναι έτσι. 6 Η ασφάλειά σου δεν βρίσκεται σ’ αυτό. 7 Αυτό που εγκαταλείπεις είναι απλά η ψευδαίσθηση ότι μπορείς να προστατεύσεις τις αυταπάτες σου. 8 Και αυτό και μόνον είναι που σε φοβίζει. 9 Τι ανόητο που είναι να φοβάσαι τόσο πολύ το τίποτα! 10 Το απόλυτο τίποτα! 11 Οι άμυνές σου δεν θα λειτουργήσουν, αλλά δεν κινδυνεύεις. 12 Δεν τις χρειάζεσαι. 13 Αναγνώρισέ το αυτό, και θα εξαφανιστούν. 14 Και τότε μόνο είναι που θα αποδεχθείς την αληθινή σου προστασία.
M-16.7.
Πόσο απλά και εύκολα κυλά ο χρόνος για τον δάσκαλο του Θεού που έχει αποδεχθεί την προστασία Του. 2 Δεν τον ενδιαφέρουν πια όλα όσα έκανε πριν εν ονόματι της ασφάλειας 3. Γιατί είναι ασφαλής και το γνωρίζει. 4 Εχει έναν Οδηγό ο Οποίος δεν θα αποτύχει. 5 Δεν χρειάζεται να κάνει διακρίσεις μεταξύ των προβλημάτων που αντιλαμβάνεται ως υπαρκτά, διότι Εκείνος προς τον Οποίο στρέφεται για όλα αυτά δεν αναγνωρίζει βαθμούς δυσκολίας ως προς την επίλυσή τους. 6 Είναι τόσο ασφαλής στο παρόν, όσο ήταν και προτού γίνουν δεκτές οι ψευδαισθήσεις στο νου του, και όσο θα είναι όταν θα τις έχει εγκαταλείψει. 7 Δεν διαφοροποιείται η κατάστασή του από τις διαφοροποιήσεις του χρόνου ή του χώρου διότι τα πάντα είναι ένα μέσα στο Θεό. 8 Αυτό είναι η ασφάλειά του. 9 Και δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από αυτό.
M-16.8.
Όμως θα υπάρξουν πειρασμοί στο δρόμο που έχει ακόμα μπροστά του ο δάσκαλος του Θεού, και γι αυτό, στη διάρκεια της ημέρας, έχει ανάγκη να υπενθυμίζει στον εαυτό του την προστασία του. 2 Πως μπορεί να το κάνει αυτό, ειδικά στις στιγμές που ο νους του είναι απασχολημένος με εξωτερικά πράγματα; 3 Δεν έχει παρά να προσπαθήσει, και η επιτυχία του θα εξαρτηθεί από τη δύναμη της πίστης του στο ότι θα πετύχει. 4 Πρέπει να είναι σίγουρος ότι η επιτυχία του δεν προέρχεται από τον ίδιο, αλλά ότι θα του δοθεί ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε και κάτω από οιεσδήποτε συνθήκες τη ζητήσει. 5 Θα υπάρxουν στιγμές που η σιγουριά του θα ταλαντεύεται, και την ώρα που θα συμβαίνει αυτό θα προσπαθεί και πάλι, όπως άλλοτε, να βασιστεί στον εαυτό του και μόνον. 6 Μη λησμονείτε ότι αυτό είναι μαγεία, και η μαγεία είναι ένα θλιβερό υποκατάστατο της πραγματικής βοήθειας. 7 Η μαγεία δεν είναι αντάξια του δασκάλου του Θεού, επειδή δεν είναι αντάξια του Υιού του Θεού.
M-16.9.
Αποφυγή της μαγείας είναι η αποφυγή του πειρασμού. 2 Γιατί κάθε πειρασμός δεν είναι παρά μια απόπειρα υποκατάστασης της Θέλησης του Θεού με μια άλλη θέληση. 3 Αυτές οι απόπειρες μπορεί όντως να φαίνονται τρομακτικές αλλά είναι απλώς θλιβερές.4 Δεν μπορούν να έχουν κανενός είδους αποτελέσματα, είτε καλά είτε κακά･ δεν μπορούν ούτε να ανταμείψουν ούτε να ζητήσουν θυσίες, ούτε να θεραπεύσουν ούτε να καταστρέψουν, ούτε να καθησυχάσουν ούτε να τρομοκρατήσουν. 5 Όταν κάθε μαγεία αναγνωρίζεται απλά ως ένα τίποτα, ο δάσκαλος του Θεού έχει φτάσει στο πιο προχωρημένο επίπεδο. 6 Όλα τα ενδιάμεσα μαθήματα δεν οδηγούν παρά σε αυτό, φέρνοντας αυτόν το στόχο εγγύτερα στην αναγνώρισή του. 7 Γιατί κάθε είδος μαγείας, οποιασδήποτε μορφής, απλώς δεν κάνει τίποτα απολύτως. 8 Και η αδυναμία της είναι που καθιστά τόσο εύκολη τη διαφυγή από αυτήν. 9 ΄Ό,τι δεν έχει επίδραση δύσκολα μπορεί να τρομοκρατήσει.
M-16.10.
Δεν υπάρχει υποκατάστατο της Θέλησης του Θεού. 2 Σε αυτό το γεγονός είναι, με απλά λόγια, που αφιερώνει την ημέρα του ο δάσκαλος του Θεού. 3 Όποιο υποκατάστατο κι αν δεχθεί ως αληθινό δε μπορεί παρά να τον εξαπατήσει. 4 Όμως είναι ασφαλής από κάθε εξαπάτηση εάν το αποφασίσει. 5 Ίσως χρειάζεται να θυμηθεί ότι “ο Θεός είναι μαζί μου. 6 Δεν μπορώ να εξαπατηθώ.” 7 Ίσως να προτιμά άλλα λόγια, ή μια μόνο λέξη, ή και καμιά. 8 Ωστόσο πρέπει να εγκαταλείψει κάθε είδους πειρασμό να δεχθεί τη μαγεία ως αληθινή･ κι αυτό πρέπει να το κάνει όχι επειδή η μαγεία είναι επίφοβη, όχι επειδή είναι αμαρτωλή, ούτε επειδή είναι επικίνδυνη αλλά απλώς επειδή δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. 9 Οι ρίζες της βρίσκονται στη θυσία και το διαχωρισμό, που είναι δυο διαφορετικές όψεις του ίδιου λάθους και τίποτα άλλο· ο δάσκαλος του Θεού απλά επιλέγει να εγκαταλείψει όλα εκείνα που ποτέ δεν είχε. 10 Και γι αυτή του τη “θυσία”, τα Ουράνια αποκαθίστανται στην επίγνωσή του.
M-16.11.
Αυτή, δεν είναι μια ανταλλαγή που θα την ήθελες; 2 Ό κόσμος ευχαρίστως θα την έκανε αυτή την ανταλλαγή, εάν γνώριζε ότι είναι εφικτή. 3 Και είναι οι δάσκαλοι του Θεού που πρέπει να διδάξουν στον κόσμο ότι είναι όντως εφικτή. 4 Κι έτσι, αποτελεί λειτουργία τους το να βεβαιωθούν ότι το έχουν μάθει οι ίδιοι. 5 Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μέσα στην ημέρα εκτός από το να πιστέψεις στη μαγεία γιατί μόνο αυτή είναι που οδηγεί στον πόνο. 6 “Δεν υπάρχει άλλη βούληση εκτός από τη Βούληση του Θεού”. 7 Οι δάσκαλοί του γνωρίζουν ότι αυτό είναι αλήθεια και έχουν μάθει πως οτιδήποτε άλλο από αυτό είναι μαγεία. 8 Όλη η πίστη στη μαγεία συντηρείται από μια και μόνη απλοϊκή αυταπάτη που λέει πως η μαγεία όντως λειτουργεί. 9 Οι δάσκαλοι του Θεού πρέπει καθ΄ολη τη διάρκεια της εξάσκησής τους, κάθε μέρα, κάθε ώρα, ακόμα και κάθε λεπτό και κάθε δευτερόλεπτο, να αναγνωρίζουν τις μορφές της μαγείας και να αντιλαμβάνονται τη ματαιότητά της. 10 Ο φόβος φεύγει από πάνω τους κι έτσι πορεύονται. 11 Και μ αυτόν τον τρόπο ξανανοίγει η πύλη των Ουρανών και το φως τους μπορεί να λάμψει και πάλι πάνω σ ένα ξένοιαστο νου.