1. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ψευδαισθήσεις παρά μόνο αν τις αντικρίσει, επειδή οι ψευδαισθήσεις προστατεύονται μόνο όταν δεν τις αντικρίζουμε. 2Δεν υπάρχει λόγος να δειλιάζετε εξαιτίας των ψευδαισθήσεων διότι δεν μπορούν να είναι επικίνδυνες. 3Είμαστε έτοιμοι να κοιτάξουμε από πιο κοντά το σύστημα σκέψης του εγώ διότι μαζί έχουμε το φως που θα εξαφανίσει, και εφόσον συνειδητοποιείτε ότι δεν θέλετε πια το εγώ πρέπει να είστε έτοιμοι. 4Ας το είμαστε πολύ ήρεμοι καθώς θα το κάνουμε αυτό, επειδή απλώς αναζητάμε με ειλικρίνεια την αλήθεια. 5Οι «δυναμικές» του εγώ θα είναι για ένα διάστημα το μάθημα μας. 6Εφόσον έχετε κάνει αληθινό το εγώ για σας πρέπει πρώτα να δούμε αυτό, για να μπορέσουμε μετά να δούμε πέρα από αυτό. 7Θα διαλύσουμε αυτό το λάθος μαζί και μετά θα κοιτάξουμε πέρα από αυτό, στην αλήθεια.
2. Τι άλλο είναι η θεραπεία, παρά η απομάκρυνση όλων όσων στέκονται ως εμπόδια στον δρόμο προς τη γνώση; 2Και πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις παρά μόνο αν τις αντικρίσει κατάματα, χωρίς να τις προστατεύει; 3 Ωστόσο, μη φοβάστε διότι αυτό που θα αναζητήσετε είναι η πηγή του φόβου και αρχίζετε ήδη να μαθαίνετε πως ο φόβος δεν είναι αληθινός. 4Μαθαίνετε επίσης ότι τα αποτελέσματα του φόβου μπορούν να διασκορπιστούν απλώς και μόνο αν αρνηθείτε ότι είναι πραγματικά. 5Το επόμενο βήμα είναι προφανώς να αναγνωριστεί πως ό,τι δεν έχει καμιά επίδραση, δεν υπάρχει. 6 Οι νόμοι δεν λειτουργούν στο κενό, και ό,τι οδηγεί στο τίποτα δεν έχει συμβεί. 7Εάν η πραγματικότητα είναι αναγνωρίσιμη από την επέκταση της, τότε ό,τι οδηγεί στο τίποτα δεν είναι αληθές. 8Μη φοβάστε, λοιπόν, να κοιτάξετε τον φόβο, διότι δεν φαίνεται. 9Η διαύγεια διαλύει τη σύγχυση εξ ορισμού, και το να κοιτάξετε το σκοτάδι μέσω του φωτός σημαίνει να το εξαφανίσετε.
3. Ας αρχίσουμε αυτό το μάθημα πάνω στις «δυναμικές του εγώ» κατανοώντας πως ο όρος από μόνος του δεν σημαίνει τίποτα. 2Περιέχει αντιφατικές σημασίες που τον κάνουν άνευ νοήματος. 3«Δυναμική» σημαίνει δύναμη για την πραγματοποίηση ενός έργου, και η όλη πλάνη του διαχωρισμού στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το εγώ έχει τη δύναμη να κάνει οτιδήποτε. 4Έτσι, το εγώ γίνεται για σας τρομακτικό επειδή πιστεύετε πως έχει τη δύναμη να κάνει οτιδήποτε. 5Κι όμως η αλήθεια είναι πολύ απλή:
«Όλη η δύναμη είναι του Θεού.
7Ό,τι δεν προέρχεται από Εκείνον δεν έχει τη δύναμη να κάνει τίποτα».
4. Όταν εξετάζουμε το εγώ βλέπουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με δυναμική αλλά με αυταπάτη. 2Μπορείτε συνεπώς να εξετάσετε ένα σύστημα ψευδαισθήσεων χωρίς να φοβάστε, διότι δεν μπορεί να έχει καμιά συνέπεια εφόσον η πηγή του δεν είναι αληθινή. 3 Ο φόβος χάνει τη σημασία του εάν αναγνωρίσετε τον στόχο του εγώ, ο οποίος είναι τόσο ξεκάθαρα παράλογος ώστε όποια προσπάθεια κι αν κάνει επεκτείνεται στο τίποτα. 40 στόχος του εγώ είναι ρητά και κατηγορηματικά η αυτονομία του εγώ. 5 Έτσι, εξ αρχής ο σκοπός του είναι να είναι διαχωρισμένο, επαρκές για τον εαυτό του και ανεξάρτητο από οποιαδήποτε άλλη δύναμη εκτός της δικής του. 6Ιδού γιατί είναι το σύμβολο του διαχωρισμού.
5. Κάθε ιδέα έχει ένα σκοπό, και ο σκοπός της είναι πάντα το φυσικό αποτέλεσμα αυτής της ιδέας. 2Οτιδήποτε προέρχεται από το εγώ είναι το φυσικό αποτέλεσμα του κεντρικού του πιστεύω, και ο τρόπος για να διαλυθούν τα αποτελέσματα του είναι απλώς να αναγνωριστεί ότι η πηγή τους δεν είναι φυσική εφόσον δεν συμφωνεί με την πραγματική, την αληθινή σας φύση. 3 Έχω ήδη ξαναπεί ότι το να έχετε άλλη θέληση από αυτήν του Θεού είναι απλώς μια σκέψη-επιθυμία και όχι αληθινή θέληση. 4Η Θέληση Του είναι Μία επειδή και η επέκταση της Θέλησης Του δεν μπορεί να είναι διαφορετική από τον εαυτό της. 5Η αληθινή διαμάχη που βιώνετε, συνεπώς, είναι μεταξύ των ψεύτικων επιθυμιών του εγώ και της Θέλησης του Θεού, την οποία μοιράζεστε μαζί Του. 6Μπορεί αυτή να είναι μια αληθινή σύγκρουση;
6. Δική σας είναι η ανεξαρτησία της δημιουργίας, όχι η αυτονομία. 2Το δημιουργικό σας έργο εναπόκειται στην εξ ολοκλήρου εξάρτηση και εμπιστοσύνη σας στον Θεό, ο Οποίος μοιράζεται το Έργο Του με εσάς. 3Με τη θέληση Του και την προθυμία Του να το μοιραστεί, έγινε κι Εκείνος τόσο εξαρτημένος από σας όσο κι εσείς από Εκείνον. 4Μην αποδίδετε την αλαζονεία του εγώ σε Εκείνον ο Οποίος δεν επιθυμεί να είναι ανεξάρτητος από εσάς. 5Σας συμπεριέλαβε στην Αυτονομία Του. 6Μπορείτε να πιστέψετε πως η αυτονομία έχει νόημα εκτός αν προέρχεται από Εκείνον; 7Η πίστη στην αυτονομία του εγώ σας στοιχίζει τη γνώση της εξάρτησης σας από τον Θεό, στην οποία στηρίζεται η ελευθερία σας. 8Το εγώ βλέπει κάθε εξάρτηση ως απειλητική και έχει διαστρέψει ακόμα και την αναζήτηση σας για τον Θεό ώστε να εδραιώσει ακόμα περισσότερο τον εαυτό του. 9Αλλά μην πλανάστε, από τον τρόπο που ερμηνεύει το εγώ την αίσθηση διαμάχης.
7. Το εγώ πάντα επιτίθεται προς όφελος του διαχωρισμού. 2Το να πιστέψετε πως έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από τον ίδιο τον στόχο του της – δήθεν – αυτονομίας και του διαχωρισμού. Το εγώ βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση ως προς την πραγματικότητα αλλά δεν χάνει τη θέα του στόχου του. Είναι πολύ πιο άγρυπνο από εσάς επειδή είναι απόλυτα βέβαιο για τον σκοπό του. Εσείς μπερδεύεστε επειδή δεν αναγνωρίζετε τον δικό σας σκοπό.
8. Αναγνωρίστε ότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε το εγώ είναι να συνειδητοποιήσετε ότι το φοβάστε. 2Διότι αν το εγώ μπορούσε να ξυπνήσει τους φόβους σας προς αυτό, θα ελαττωνόταν η (δήθεν) ανεξαρτησία σας και θα αδυνάτιζε η δύναμη σας. 3 Έτσι ζητά την υπακοή σας μόνο, με αντάλλαγμα τη δύναμη που σας υπόσχεται ότι θα σας δώσει. 4Χωρίς αυτή την πεποίθηση δεν θα ακούγατε καθόλου το εγώ. 5Πώς, λοιπόν, μπορεί να συνεχιστεί η ύπαρξη του αν συνειδητοποιήσετε πως αποδεχόμενοι αυτή την πεποίθηση μειώνετε τον εαυτό σας και στερείστε τη δύναμη σας;
9. Το εγώ και μπορεί και το κάνει, να σας επιτρέψει να θεωρείτε τον εαυτό σας αγέρωχο, άπιστο, «χαρωπό», απόμακρο, συναισθηματικά ρηχό, αναίσθητο και σκληρό, ακόμα και απελπισμένο αλλά όχι πραγματικά φοβισμένο. 2Η ελαχιστοποίηση του φόβου, αλλά όχι η καταστροφή του, είναι η μόνιμη προσπάθεια του εγώ και πραγματικά αυτή είναι μια ικανότητα του στην οποία δείχνει πραγματική ιδιοφυία. 3Πώς θα δίδασκε τον διαχωρισμό εάν δεν τον στήριζε με τον φόβο και πώς θα μπορούσατε εσείς να ακούγατε το εγώ εάν είχατε αναγνωρίσει ότι αυτό πραγματικά κάνει;
10.Η αναγνώριση σας, πως ό,τι φαίνεται να σας χωρίζει από τον Θεό είναι μόνο ο φόβος, ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει και από τον τρόπο που το εγώ θέλει να βιώνετε αυτό τον φόβο, είναι συνεπώς η βασικότερη απειλή για το εγώ. 2Το όνειρο του, της ανεξαρτησίας, κλονίζεται εκ θεμελίων με αυτή τη συνειδητοποίηση. 3Διότι ενώ μπορεί να ευνοείτε μια ψεύτικη ιδέα ανεξαρτησίας, δεν θα δεχτείτε το κόστος του φόβου εάν το αναγνωρίσετε. 4Όμως, αυτό είναι το κόστος και το εγώ δεν μπορεί να το μικρύνει. 5Εάν παραβλέψετε την αγάπη, παραβλέπετε τον εαυτό σας και πρέπει να φοβάστε την πλάνη επειδή έχετε αρνηθεί τον εαυτό σας. 6Εάν πιστέψετε κάτι τέτοιο, έχετε επιτεθεί επιτυχώς στην αλήθεια πιστεύοντας πως η επίθεση έχει δύναμη. 7 Έτσι, πολύ απλά, φοβάστε τον ίδιο τον εαυτό σας, και κανείς δεν θέλει να βρει αυτό που πιστεύει ότι θα τον καταστρέψει.
11.Εάν μπορούσε να επιτευχθεί ο στόχος του εγώ για αυτονομία τότε ο σκοπός του Θεού θα ηττείτο και αυτό είναι αδύνατον. 2Μόνο μαθαίνοντας τι είναι ο φόβος μπορείτε επιτέλους να ξεχωρίσετε το δυνατό από το αδύνατο και το ψεύτικο από το αληθές. 3Σύμφωνα με όσα διδάσκει το εγώ μόνο οι δικοί του στόχοι μπορούν να επιτευχθούν και όχι οι στόχοι του Θεού. 4Σύμφωνα με ό,τι διδάσκει το Άγιο Πνεύμα μόνο ο σκοπός του Θεού μπορεί να επιτευχθεί και έχει ήδη επιτευχθεί.
12.Ο Θεός εξαρτάται και στηρίζεται σε εσάς όσο και εσείς σε Αυτόν, διότι η Αυτονομία Του περιβάλλει τη δική σας, και συνεπώς είναι ανολοκλήρωτη χωρίς αυτήν. 2Μπορείτε να ενισχύσετε την αυτονομία σας ταυτίζοντας την με Αυτόν, και να εκπληρώσετε το πραγματικό σας έργο. 3Το εγώ πιστεύει πως θα βρει την ευτυχία εκπληρώνοντας τους δικούς του στόχους. 4Αλλά σας έχει δοθεί να γνωρίσετε ότι το έργο του Θεού είναι δικό σας, και πως η ευτυχία δεν μπορεί να βρεθεί πέρα από την Κοινή σας Βούληση. 5Αναγνωρίστε ότι ο στόχος του εγώ, που έχετε επιμελώς επιδιώξει, σας έφερε μόνο φόβο και τότε θα είναι δύσκολο να αντιληφθείτε τον φόβο ως ευτυχία. 6Είστε παγιδευμένοι από τον φόβο, αυτό θα ήθελε να σας κάνει να πιστέψετε το εγώ. 7Όμως, ο Υιός του Θεού δεν είναι παράφρων και δεν μπορεί να το δεχθεί. 8 Διότι μόνο ένας παράφρων θα επέλεγε τον φόβο αντί της αγάπης- αρκεί να το αναγνωρίσει και δεν θα τον δέχεται πια. 9Μόνο ένας παράφρων θα μπορούσε να πιστέψει πως η αγάπη κερδίζεται μέσω της επίθεσης. ,10Ο έμφρων αναγνωρίζει πως μόνο η επίθεση παράγει τον φόβο, από τον οποίο η Αγάπη του Θεού τον προστατεύει απόλυτα.
13.Το εγώ αναλύει· το Άγιο Πνεύμα δέχεται. 2Η εκτίμηση της Ολότητας προέρχεται μόνο από την αποδοχή, διότι ανάλυση σημαίνει κατακερματισμός ή διαχωρισμός των διαφόρων μερών. 3Η επιδίωξη της κατανόησης της ολότητας μέσω του κατακερματισμού της είναι το ξεκάθαρο χαρακτηριστικό της αντιφατικής προσέγγισης του εγώ για τα πάντα. 4Το εγώ πιστεύει ότι η δύναμη, η κατανόηση και η αλήθεια στηρίζεται στον διαχωρισμό και για να στηρίξει αυτή την πεποίθηση πρέπει να επιτεθεί. 5Δεν γνωρίζει ότι αυτή η πεποίθηση δεν μπορεί να υποστηριχθεί και έχοντας κυριευτεί από τη βεβαιότητα ότι ο διαχωρισμός είναι σωτηρία, το εγώ επιτίθεται σε ό,τι αντιλαμβάνεται, κατακερματίζοντας το σε μικρά, αποσυνδεδεμένα μέρη, τα οποία δεν έχουν μεταξύ τους σχέσεις με νόημα και έτσι δεν υπάρχει γενικά νόημα. 6Το εγώ πάντα θα αντικαθιστά το νόημα με το χάος, διότι εάν για το εγώ ο διαχωρισμός είναι σωτηρία, η αρμονία είναι απειλή.
14.Οι ερμηνείες του εγώ για τους νόμους της αντίληψης είναι, και έπρεπε να είναι, το ακριβώς αντίθετο από εκείνες που δίνει το Άγιο Πνεύμα. 2Το εγώ εστιάζεται στο λάθος και παραβλέπει την αλήθεια. 3Θεωρεί πραγματικό όποιο λάθος αντιλαμβάνεται και με χαρακτηριστικά κυκλικά συμπεράσματα (φαύλος κύκλος) καταλήγει ότι επειδή υπάρχει λάθος η λογική αλήθεια δεν έχει νόημα. 4Το επόμενο βήμα, κατόπιν, είναι προφανές. 5Εάν η λογική αλήθεια δεν έχει νόημα, τότε μόνο η παράλογη μπορεί να είναι αληθινή. 6Κρατώντας σταθερά και καθαρά το λάθος στον νου, και προστατεύοντας ό,τι έχει μετατρέψει σε «αληθινό», προχωρά στο επόμενο βήμα του τρόπου σκέψης του: το λάθος είναι αληθινό και η αλήθεια είναι το λάθος.
15.Το εγώ δεν κάνει καμιά προσπάθεια να το καταλάβει αυτό, το οποίο είναι πραγματικά ακατανόητο, ωστόσο κάνει κάθε προσπάθεια για να το επιδείξει και την κάνει συνεχώς, απασχολούμενο με την ανάλυση της επίθεσης. 2Το εγώ καταφέρνει να ξεπερνά και να παραβλέπει το νόημα της μένοντας με μια σειρά από κατακερματισμένες αντιλήψεις τις οποίες ενοποιεί και χρησιμοποιεί προς όφελος του. 3Αυτό, τότε, γίνεται το σύμπαν που αντιλαμβάνεται. 4Και αντίστοιχα, αυτό το διαστρεβλωμένο σύμπαν γίνεται η απόδειξη της πραγματικότητας του εγώ.
16.Μην υποτιμάτε τη γοητεία που έχουν οι αποδείξεις που προσφέρει το εγώ σ εκείνους που θα ήθελαν να τις ακούσουν. 2Η επιλεκτική αντίληψη διαλέγει προσεκτικά τους μάρτυρες της και οι μάρτυρες αυτοί βρίσκονται σε συμφωνία. 3Η υπεράσπιση της αφροσύνης είναι ισχυρή στον άφρονα. 4Επειδή η αιτιολόγηση τελειώνει στην αρχή της (πριν αρχίσει) και κανένα σύστημα σκέψης δεν υπερβαίνει την ίδια του την πηγή. 5Ομως η αιτιολόγηση άνευ νοήματος δεν αποδεικνύει τίποτα και όσοι έχουν πειστεί για αυτήν είναι απλώς πλανημένοι. 6Μπορεί το εγώ να διδάσκει αληθινά όταν το ίδιο παραβλέπει την αλήθεια; 7Είναι σε θέση να αντιληφθεί ό,τι έχει αρνηθεί; 8Οι μάρτυρες του επικυρώνουν την άρνηση του χωρίς όμως πράγματι να μπορούν να επικυρώσουν την ανυπαρξία εκείνων που το εγώ αρνείται. 9Το εγώ κοιτά κατευθείαν προς τον Πατέρα και δεν Τον βλέπει, επειδή έχει αρνηθεί τον Υιό Του.
17.Θα μπορούσατε εσείς να θυμηθείτε τον Πατέρα; 2Δεχθείτε τον Υιό Του και θα θυμηθείτε Αυτόν. 3Τίποτα δεν μπορεί να αποδείξει πως ο Υιός Του είναι ανάξιος επειδή τίποτα δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ένα τέτοιο ψέμα. 4Κοιτώντας τον Υιό μέσα από τα μάτια του εγώ βλέπετε την απόδειξη ότι – δήθεν – ο Υιός δεν υπάρχει κι όμως όπου είναι ο Υιός πρέπει να είναι και ο Πατέρας. 5Δεχτείτε ό,τι ο Θεός δεν έχει αρνηθεί και θα πάρετε την απόδειξη της αλήθειας του. 6Οι μάρτυρες του Θεού στέκονται μέσα στο Φως Του και συγκρατούν ό,τι Εκείνος δημιούργησε. 7Η σιωπή τους είναι η ένδειξη ότι έχουν αντικρίσει τον Υιό του Θεού, και εν τη Παρουσία της Χριστότητας δεν έχουν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα, διότι ο Χριστός τους μιλάει για τον Εαυτό του και τον Πατέρα Του. 8Είναι σιωπηλοί οι μάρτυρες του Θεού, επειδή τους μιλάει η Χριστότητα και με τα δικά Της λόγια μιλούν.
18.Κάθε αδελφός σας είναι ένας μάρτυρας της Χριστότητας ή του εγώ, ανάλογα με το πώς τον αντιλαμβάνεστε εσείς. 2Ο καθένας γίνεται για σας η επιβεβαίωση αυτού που θέλετε να αντιληφθείτε ως αληθινό και βεβαιώνει την ύπαρξη του βασιλείου που επιλέξατε. 3Ό,τι αντιλαμβάνεστε ως αληθινό είναι μαρτυρία του συστήματος σκέψης το οποίο επιθυμείτε να είναι αληθινό. 4Κάθε αδελφός σας έχει τη δύναμη να σας απελευθερώσει εάν επιλέξετε να είστε ελεύθεροι. 5Δεν μπορείτε να δεχτείτε ψευδείς μαρτυρίες για τον αδελφό σας εκτός εάν εσείς έχετε εγείρει ψευδείς μαρτυρίες εναντίον του. 6Εάν δεν σας μιλά για τη Χριστότητα, είναι επειδή δεν του μιλήσατε εσείς για τη Χριστότητα. 7Δεν ακούτε παρά μόνο τη δική σας φωνή και αν ο Χριστός μιλά μέσα από σας, τότε Τον ακούτε.